Naam: Alex van de Graaf
Geboren: 27 juli 1970, Voorburg
Longshanks Lid sinds: 1987
Autobiografie:
Mijn muzikale inspiratie heeft vanaf mijn tiende
levensjaar feitelijk gelegen in de hardrock. Besmet-
en super-geïnspireerd door mijn grote en zes
jaar oudere zus Anita liep ik als outcast op de lagere
school al rond met AC/DC- en Iron Maiden-patches en
-buttons op mijn spijkerjasje. Oude bandrecorder in
de schooltas dus in de aula knalde regelmatig lekkere
heavy-metal klanken van Judas Priest ("Breakin'
the Law"!!)
Op de middelbare school (HAVO) vond ik 'Denim-and-Leather'-lotgenoten
en het duurde dan ook niet lang voordat ik op mijn
14e jaar in een eerste Heavy Metal bandje speelde
(genaamd Trasher). Omdat ik altijd te lui was om een
instrument te leren bespelen koos ik voor de stembanden,
wat mij redelijk goed af ging.
We hebben 3 leuke optredens op diverse schoolfeesten
gepleegd (tot grote shock van het aanwezige leraren
instituut). Regelmatig gingen we met deze band stappen
in Delft (in de Koornbeurs en biercafé Locus
Publicus) waar ik Rob Boshuijzen (een getalenteerde
jonge drummer) via regelmatig bierelieren aldaar leerde
kennen.
In 1986 vroeg Rob mij of ik zin had om in een Iron
Maiden-coverband te komen zingen, die daarnaast ook
eigen repertoire had. Na een auditie bij deze band
in het Rijswijkse Don Bosco was ik aangenomen (ik
kon voldoende hard en hoog…) en begon voor mij
een 7 maanden durend muzikaal avontuur met de band
Enforcer. Daar heb ik ook Peter ten Haaft (Grote Peet),
Peter van Heijningen (Kleine Peet) en Guus Linneman
ontmoet. We hebben in de Don Bosco Sound Studio met
Enforcer twee nummers op 16-track opgenomen, te weten:
"Twilight Moon"& "The Warlords".
Helaas viel de band uit elkaar door verschil in muzikaal
inzicht en persoonlijke ambitie.
Rob en Grote Peet wilden muzikaal wel met elkaar
verder en Grote Peet kende uit zijn muzikale TnT-verleden
nog een goede gitarist genaamd Peter van Es. Ik zou
erbij gaan zingen. Een oefenruimte in het Haags Popcentrum
werd gehuurd (ik mocht van hen niets betalen als schoolgaande
benjamin…) en binnen de kortste keren speelden
we heerlijke Priest- en Maiden-covers, en gaf Peter
van Es geboorte aan een nummer (door Rob) "The
Shuffle" genaamd. Rob was ook degene die de band
z'n naam gaf: CC-Superstar.
Eind 1987 nam ik kort afscheid van deze mannen (HTS
studie, serieus, vriendinnetje, etc..) maar medio
1989 zocht ik hen als band weer op. We hebben vanaf
toen meerdere zondagen in de Koornbeurs gerepeteerd
en het was een heerlijk swingend-oud-hard-rockend
repertoir van 7 nummers. Uiteindelijk hebben we ergens
in 1991 in de Koornbeurs met deze formatie nog een
keer opgetreden tijdens een 'bandjes' avond. Daarna
was het leuk geweest en over-en-uit.
Gitarist Peter van Es is inmiddels (2007) helaas overleden.
In the mean time…. In deze zelfde periode (1987
- …) kwam ik via Rob en Grote Peet in aanraking
met André Kamer. André wilde met hen
een muzikale compositie opnemen en was op zoek naar
een zanger. Inmiddels mijzelf geprofileerd hebbende
als "Enforcer zanger" was de link via Rob,
Kleine Peet en Grote Peet snel gelegd en stond ik
begin 1988 in een studio in Don Bosco met hen en André
het nummer "Cycles & Circles" op te
nemen.
De klik met André was goed en sloot aan bij
mijn persoonlijke wens (muziek maken (dus niet sec.
iets naspelen) en niet iedere week in een oefenruimte
staan…) en zodoende rolde ik in zijn muzikale
"Quest"-project waar ik ook de zusjes Alexandra
en Karin den Heijer leerde kennen. Zie hiervoor verder
de Longshanks 2.0 geschiedenis. Ik werd in die tijd
dikke maatjes met zangeres Alexandra, en heb met haar
nog 3,5 jaar een relatie gehad.
Van 1993-1994 moest ik in militaire dienst en daaruit
komend besloot ik serieus te gaan worden en een baan
te zoeken. Mijn relatie met Alexandra eindigde vlak
daarna en ik heb tot 2007 mijzelf eigenlijk niet meer
serieus bezig gehouden met muziek maken (anders dan
het zingen van Marco Borsato-covers op diverse bedrijfsfeesten…)
Na 13 jaar succesvol carrière te hebben gemaakt
en eigenlijk alles te hebben bereikt wat mijn hartje
ooit begeerde (inclusief mijn gevonden soul-mate en
huidige echtgenote Bregje Kaasjager) besloot ik mijn
oude 80's muziek vrinden eens te googlen en kwam daarbij
terecht op de website van André Kamer (www.imagesandmusic.nl).
Getriggerd en ook een beetje geïrriteerd door
de laatste zin van André op het Longshanks
gedeelte van zijn website ("Alex verloor interesse
in Longshanks en toen is het project dood gebloed…")
trok ik de stoute schoenen aan en belde hem in december
2006 op. De rest is inmiddels bekend (zie geschiedenis
Longshanks 5.0)
Van één ding ben ik inmiddels overtuigd:
Muziek maken was, is, en blijft een wezenlijk onderdeel
uitmaken van mijn leven. Het heeft mij gevormd, en
sterker nog, blijft mij tot op de dag van vandaag
vormen. Het maakt mij succesvol, gelukkig en een compleet
mens.
En helaas voor André Kamer hoort hij en (ons)
Longshanks daar ook bij…..
